(opracowanie za: Federacja Towarzystw Psychoanalitycznych) Randomizowane kontrolowane badanie kliniczne (RCT) stanowi metodologiczny „złoty standard” w badaniach nad oceną skuteczności psychoterapii. Wbrew powszechnym opiniom, skuteczność terapii wywodzących się z psychoanalizy (określanych jako terapie psychoanalityczne czy psychodynamiczne) jest sprawdzana w badaniach RCT, a uzyskiwane wyniki potwierdzają ich skuteczność (zob. np. przeglądy: Lilliengren, 2023; Leichsenring i Klein, 2014; […]

(Opracowanie za: Federacja Towarzystw Psychoanalitycznych.) W roku 2010 opublikowano jeden z najbardziej znanych przeglądów badań nad skutecznością psychoterapii wywiedzionych z psychoanalizy, autorstwa Jonathana Shedlera. Charakterystyczne cechy terapii, które Shedler określa jako „psychodynamiczne”, to: 1) Skupienie na uczuciach; 2) Analiza sposobów unikania trudnych uczuć i myśli; 3) Identyfikacja powtarzających się wzorców; 4) Omawianie wczesnych doświadczeń; 5)

(Opracowanie za: Federacja Towarzystw Psychoanalitycznych.) Powszechnie uznaje się, że terapia farmakologiczna i terapia poznawczo-behawioralna (CBT) są terapiami skutecznymi i opartymi na dowodach naukowych. Niemniej, Shedler (2010) – dokonując przeglądu wyników meta-analiz – dowodził, że terapie wywodzące się z psychoanalizy są tak samo skuteczne. Niezwykle cennym uzupełnieniem pracy Shedlera jest meta-analiza Steinerta i współpracowników (2017).  Badacze

(Opracowanie za: Federacja Towarzystw Psychoanalitycznych.) Psychoterapie wywodzące się z psychoanalizy, zwane psychoanalitycznymi i/lub psychodynamicznymi, stanowią od wielu lat jedną z najczęściej stosowanych metod pomocy psychologicznej. Mimo powszechności tego podejścia w praktyce klinicznej, terapie psychoanalityczne stosunkowo często spotykają się z zarzutem o brak skuteczności w leczeniu zaburzeń psychicznych. Niniejszy przegląd badań na temat skuteczności terapii psychoanalitycznych

(opracowanie za: Federacja Towarzystw Psychoanalitycznych) Badania wskazują, że krótkoterminowa psychoterapia nie jest jednak wystarczająca w przypadku pacjentów, którzy cierpią na złożone, chroniczne trudności. W celu oceny czy – w przypadku takich pacjentów – długoterminowa psychoterapia będzie bardziej pomocna niż psychoterapia krótkoterminowa, Leichsenring i Rabung (2011) dokonali meta-analizy dostępnych prac empirycznych. Uwzględnili badania, które opublikowano w